Neurologische taal- en spraakstoornissen

Afasie

Afasie is een taalstoornis, veroorzaakt door een hersenletsel, waarbij het spreken, begrijpen, lezen en/of schrijven gestoord is. In principe heeft een persoon met afasie enkel problemen met het uiten en begrijpen van taal en is zijn denken niet gestoord. Er is steeds sprake van een hersenletsel, bijna altijd in de linkerhelft van de hersenen vermits die bij de meeste mensen instaat voor de taal. (Bron: folder vereniging afasie v.z.w.)

Mogelijke oorzaken van afasie:

Een CVA (Cerebrovasculair Accident) (herseninfarct of hersenbloeding)
Een ongeval (trauma)
Een hersentumor
Een neurodegeneratieve aandoening

Deze talige problemen zorgen voor beperkingen in de communicatie in het dagelijks leven. In therapie staat dan ook het optimaliseren van deze communicatie centraal. Het aanbieden van aanvullende en ondersteunende communicatiehulpmiddelen kan hier onderdeel van zijn. Ook de directe omgeving van de persoon met afasie wordt betrokken bij de behandeling.

Meer informatie over afasie:

Dysartrie

Dysartrie is een spraakstoornis die wordt veroorzaakt door een beschadiging van het zenuwstelsel. Hierdoor werken de spieren die nodig zijn voor het ademen, de stemgeving en de articulatie onvoldoende. Deze verstoring zorgt vaak voor een verminderde spraakverstaanbaarheid. De ernst hiervan varieert van persoon tot persoon.

Mogelijke oorzaken van dysartrie:

Een CVA (Cerebrovasculair Accident) (herseninfarct of hersenbloeding)
Een ongeval (trauma)
Een hersentumor
Een neurodegeneratieve aandoening bv. de ziekte van Parkinson

De behandeling is vaak gericht op het verbeteren van de spraakverstaanbaarheid. Er kan gewerkt worden op de ademhaling, articulatie en het beheersen van spreektempo- en ritme. Ik ben tevens Parkinsontherapeut. De therapie bij personen met de ziekte van Parkinson vereist dan ook een specifieke aanpak.

Meer informatie over dysartrie:

Spraakapraxie

Spraakapraxie is een spraakstoornis ten gevolge van een hersenletsel waarbij het programmeren van de spraak verstoord is. De spieren werken goed, maar het aansturen van de spieren is verstoord. Het meest opvallende kenmerk is dat iemand met spraakapraxie steeds zoekende mondbewegingen maakt. Een ernstige vorm van spraakapraxie kan leiden tot het niet of nauwelijks meer doelbewust kunnen spreken. Mildere vormen van spraakapraxie leiden tot langzaam en monotoon spreken, haperingen en onduidelijke spraak. Spraakapraxie komt zelden geïsoleerd voor, maar gaat vaak samen met een afasie of dysartrie.

Mogelijke oorzaken van spraakapraxie:

Een CVA (Cerebrovasculair Accident) (herseninfarct of hersenbloeding)
Een ongeval (trauma)
Een hersentumor

Voor de behandeling van spraakapraxie bestaan er verschillende therapiemogelijkheden. Er worden compensaties aangeleerd om de verstaanbaarheid zo optimaal mogelijk te maken, en is voornamelijk gericht op zelfmonitoring. De logopedist geeft adviezen om de communicatie met de omgeving te verbeteren en er wordt, bij een ernstige vorm, naar een communicatiehulpmiddel gezocht.

Meer informatie over spraakapraxie:

www.infonah.be

Contacteer mij